1. chwalić – nie jednak za wynik czy inteligencję, ale za pracę, wysiłek i rozwój;
2. budować w dzieciach poczucie wewnątrz sterowności, poczucia, że sukces zależy od nich, a nie od zewnętrznych czynników;
3. uczyć, że porażka nie jest tragedią, ale elementem procesu uczenia się i drogi do sukcesu;
4. kształcić wytrwałość w przezwyciężaniu trudności i samodzielność, nie wyręczać;
5. pokazywać, że cenniejsza jest próba osiągnięcia celu nawet w świetle porażki niż poddanie się i nie podjęcie wyzwania;
6. zmieniać komunikaty z „nie potrafię tego zrobić” na „jeszcze nie potrafię tego zrobić, ale gdy przezwyciężę trudności to będę umieć” i „jak mogę pokonać trudności”;
7. dawać informację zwrotną wskazującą na strefę najbliższego rozwoju; inspirować i modelować pasję do uczenia się na swoim przykładzie.